Dexter Gordon (L.A., 1923-1990) behoorde natuurlijk tot de grote helden van de tenorsax, grootheden als Sonny Rollins en John Coltrane noemden hem als voorbeeld en inspirator. Hij werd vooral bekend door zijn saxofoon duels met Wardell Gray. In de jaren ’60 vertrok hij evenals veel van zijn Afro-Amerikaanse collega’s naar Europa waar ze geen last hadden van racisme en bovendien hun muziek meer werd gewaardeerd, Dexter heeft een aantal jaren in Denemarken gewoond waar dit album werd opgenomen. Zijn bijnamen waren Long Tall Dexter en Sophisticated Giant, hij was namelijk 1, 98 m. lang. Na zijn verblijf in Europa keerde hij in 1977 terug naar de V.S., waar hij alsnog veel succes verdiende toen men ook daar zijn kwaliteiten wist te waarderen. In 1986 speelde hij de hoofdrol in de film Round Midnight van Bertrand Tavernier, een film gebaseerd op de biografie van de Franse auteur Francis Paudras over zijn vriendschap met Bud Powell gedurende diens verblijf in Parijs, een fantastische film waarmee Dexter zich ook bewijst als een prima acteur. De film greep mij enorm aan omdat ik daarin een overeenkomst zag met mijn vriendschap met Big John Wrencher, bluesman pur sang uit Chicago.

Trombonist Slide Hampton (1932 – 2021) komt uit een muzikale familie, zijn vader Dean Hampton leidde een familieband met zijn 12 (!) kinderen, hij speelde daarna bij zijn broer Clark in diens band, later o.a. bij Eddie “Cleanhead” Vinson, Bill Doggett, Buddy Johnson en zijn oom Lionel Hampton. Hij was arrangeur bij Motown, de lijst musici met wie hij werkte is te lang om hier te vermelden, hij vertrok in 1968 naar Europa. Trompettist Dizzy Reece komt uit Jamaica en woonde sinds 1948 in Europa. De ritme sectie bestaat uit het Kenny Drew Trio waarmee Dexter veel heeft gespeeld in “Jazz-Hus Montmartre” in Kopenhagen, het bestaat ui de Amerikanen Kenny Drew op piano en Art Taylor op drums, op contrabas horen we de onvolprezen Deen Niels-Henning Orsted Pedersen, een van de beste jazzbassisten ooit. Het is fantastisch dat Edel records opnames zoals deze van de MPS catalogus opnieuw uitbrengt want er zitten diverse juweeltjes tussen, waaronder dit album en het eerder gerecenseerde album van de Dave Pike Set en er volgen er nog meer.

Het album opent met “My Blues” geschreven door Slide, het lijkt op Coltrane’s Blue Trane, iedereen krijgt de ruimte om te soleren, Dexter laat hier horen dat hij goed heeft geluisterd naar Trane en Rollins net zo als zij ooit naar hem. De klassieker “You don’t know what love is” van Don Raye en Gene de Paul is normaliter een ballad maar hier heeft Slide het arrangement aangepast in de sfeer van de uitvoeringen van Billie Holliday en Miles Davis, prachtig. Recht- toe- recht-aan hardbop horen we in “A new thing” van Slide met een glansrol van Long Tall Dexter. Op het bekende “The shadow of your smile” (Mandel-Webster) horen we alleen Dexter met de ritme sectie, bijna iedereen kent wel de melodie maar Dexter geeft er toch een heel eigen draai aan. De ballad “What’s new” (Haggart-Burke) wordt hier in medium tempo gespeeld, afgesloten wordt er met het bijzonder geslaagde “A day in Vienna”, Slide’s eerbetoon aan de Oostenrijkse Radio’s Jazz Workshop.
Heerlijk om weer een topalbum van Dexter te horen, die ik diverse keren heb zien optreden in Amsterdam en ook ken van zijn voorliefde voor een glas cognac dat ik hem mocht inschenken in het Bohemia Jazz Café.

Jan van Leersum.